ਅੱਜ 31 ਦਸੰਬਰ 2005 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਪੰਜਾਬੀ ਟੀਮ ਲਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੋ ਨਿੱਬੜੀ,
ਜਦੋਂ ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਪਹਿਲੇਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵੇਹੜਾ (ਡਿਸਕਟਾਪ) ਉਪਭੋਗੀ ਦੇ ਰੂਬਰੂ ਹੋਣ
ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ।
ਹਾਂ ਅੱਜ ਵਾਕਿਆ ਹੀ ਸਾਲ 2005 ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੌਕਾ ਸੀ,
ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲੈੱਬ ਵਿੱਚੋਂ ਜਸਵਿੰਦਰ ਕੋਲੋਂ ਵਿਦਾ ਲੈਕੇ ਘਰੇ ਆ ਗਿਆ,
ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਘਰੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦਾ ਪਰੋਗਰਾਮ ਸੀ, ਕੰਮ ਵੀ ਕੋਈ ਹੈ ਨੀਂ ਸੀ,
ਬਸ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੋਟਰ-ਸਾਇਕਲ ਦੀ ਸਫ਼ਾਈ
ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ, ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਫੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ, ਜਸਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਦਾ ਫੋਨ ਸੀ, ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ, ਐਂਡੀ
ਛੇਤੀ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ? ਖ਼ੈਰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੀ ਫਤਹਿਗੜ੍ਹ ਇੰਜਨਅਰਿੰਗ
ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਸਰਦਾਰ ਅਜੇਪਾਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਟਵਾਲ ਆਏ ਹੋਏ ਹਨ,
ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀਂ, ਕਯਾ ਅਜੀਬ ਇਤਫ਼ਾਕ ਨੇ,
ਅੱਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਜਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ
ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਥੇ ਅੱਪੜ ਗਿਆ।
ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ, ਗੱਲਾਂ ਤੁਰੀਆਂ ਤਾਂ
ਮੈਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵੇਹੜੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਆਂ?
ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ, "ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਰਤਦਾ ਹਾਂ?"
"?"
"ਹਾਂ, ਮੈਂ ਕੇਡੀਈ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ!"
"ਤੁਸੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤਦੇ ਹੋ?" ਮੈਨੂੰ ਅੱਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਯਕੀਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਆ ਰਿਹਾ
"ਹਾਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋੋਲੋਂ
ਕੇਡੀਈ ਦੇ ਪੈਕੇਜ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ ਸੀ!" ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾ ਮੰਨਣ ਉੱਤੇ
ਹੈਰਾਨੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ।
"?" ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਮੁੱਖ ਅੱਡਿਆ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ।
ਕੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਵੇਹੜਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠਾ ਸੀ,
ਇਹ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦਾ, ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਇੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ
ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਉਹਨਾਂ ਮੇਰੇ ਚੇਹਰੇ ਤੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆ
ਕਿ ਅਜੇ ਮੈਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਇਆ, ਇਸਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣਾ
ਲੈਪਟਾਪ ਖੋਲ ਕੇ ਵੇਖਾਇਆ, ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਵੇਲੇ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵੇਖ
ਲਿਆ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ, ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਮਚੀ ਹੱਲਚਲ ਠੈਹਰ ਗਈ।
ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਲਫ਼ਜ਼ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਪਹਿਲੀਂ ਵਾਰ
ਮੈਂ ਅਤੇ ਜਸਵਿੰਦਰ ਅਜੇਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠੇ ਸਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ
ਕੰਪਿਊਟਰ ਉੱਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਪਹਿਲੀਂ ਵਾਰ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ
ਉਹਨਾਂ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ
ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਕੀਤੀ ਮੇਹਨਤ ਨੂੰ ਖਰ੍ਹਾ ਮੰਨ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਮੇਲਾਂ ਰਾਹੀਂ,
ਫੋਨਾਂ ਰਾਹੀਂ, ਚਿੱਠੀਆਂ ਰਾਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਸੁਣਿਆ ਜ਼ਰੂਰ ਸੀ,
ਪਰ ਇਹ ਮੁਲਾਕਾਤ ਨੇ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦਿੱਤਾ, ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਡੀ
ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਸੀ।
ਉਹਨਾਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਨਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ
4-5 ਸਾਥੀ ਹੋਰ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਕੰਪਿਊਟਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ,
ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕੰਪਿਊਟਰ ਉੱਤੇ ਲੀਨਕਸ ਇੰਸਟਾਲ
ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ
ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤਣ ਲਈ ਪਰੇਰਦੇ ਹਨ।
ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਨ੍ਹੇ ਚਿਰਾਂ
ਦੇ ਇਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਾਨੂੰ ਕਦੇ ਦੱਸਿਆ ਨੀਂ,
ਭਾਵ ਕਿ ਕਦੇ ਸੁਝਾਅ, ਕੋਈ ਫੀਡ-ਬੈਕ ਤਾਂ ਭੇਜੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ
ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਦੇ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਸਮਝੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਭੇਜਿਆ ਕਰਨਗੇ।
ਖ਼ੈਰ ਇਹ ਸੰਖੇਪ ਜੇਹੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੀ ਸਾਡੇ ਲਈ ਡਾਢੀ ਹੋ ਨਿਬੜੀ।
ਜਾਂਦੇ ਵਰ੍ਹੇ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਅਜੇਹਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤੁਹਫ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ
ਆਪਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਹਸੀਂ ਪਲ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋੜ ਲਿਆ।
ਧੰਨਵਾਦ ਅਜੇਪਾਲ ਸਿੰਘ ਅਟਵਾਲ ਹੋਰਾਂ ਦਾ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਮਾਂ
ਬਖ਼ਸਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਵੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਅਪਾਰ ਰਹਿਮਤ
ਸਕਦਾ ਮੈਨੂੰ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵੇਹੜਾ ਉਪਭੋਗੀ ਦੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦਾ।
ਚੰਗਾ ਵੀ ਦੋਸਤੋ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਵਰ੍ਹੇ ਦੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੀ ਬਹੁਤ ਬਹੁਤ ਮੁਬਾਰਕਾਂ, ਅਤੇ
ਉਮੀਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਬੀਤੇ ਵਰ੍ਹੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਆਨੰਦਾ ਮਾਣਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ
ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਵਰ੍ਹਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸਭ ਵੀਰਾਂ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀਆਂ, ਆਨੰਦ ਅਤੇ ਤਰੱਕੀ
ਲੈਕੇ ਆਵੇ ਅਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ
ਬੇਅੰਤ ਵਾਧਾ ਕਰੇ। ਦੁਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਮਨ ਚੈਨ ਕੈਮ ਰਹੇ ਅਤੇ ਅੱਤਵਾਦੀ ਤੇ ਜਬਰ-ਜ਼ਲਮ
ਵਿੱਚ ਕਮੀਂ ਆਵੇ।
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ,
ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ,
ਲਿਖਤੁਮ
ਆਲਮ
31 ਦਸੰਬਰ 2005
No comments:
Post a Comment