28 August, 2009

ਕੁਝ ਬੋਲ ਦਿਲ ਦੇ ਕੋਲ ਕਿਤੇ...

ਉਹ ਨੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਰੱਖਣਾ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਉਹ ਨੂੰ ਡੱਕਣਾ
ਮਨਾਂ 'ਚ ਜਿਹੜਾ ਪੈ ਗਿਆ ਜ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ...

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਖਾਂਦੀ ਸੀ ਅਕਸਰ ਸ਼ੈਹ ਜੋ ਵੱਢ ਵੱਢ ਕੇ
ਮੁੜ ਆਇਆ ਹਾਂ ਉਹ ਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਉਹਦੀ ਗਲ਼ੀ 'ਚ ਮੈਂ ਛੱਡ ਕੇ
ਹੁਣ ਸਾਥੋਂ ਉਹਦੇ ਰਾਹੀਂ ਧਰਿਆ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ
ਹੁਣ ਮੈਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ

ਮੈਂ ਜਿਹਦੇ ਲਈ ਚੱਲਦਾ ਫਿਰਦਾ ਚੰਗਾ ਮਨਪਰਚਾਵਾਂ ਸੀ
ਉਹਦੇ ਲਈ ਪਾਣੀ ਤੇ ਲੀਕਾਂ ਨੇਕ ਬਰੰਗ ਦਾ ਵਾਦਾ ਸੀ
ਕਿਸੇ ਦੇ ਇੱਕ ਦੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਚੱਲਦਾ ਸਾਹ ਠਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ
ਹੁਣ ਮੈ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ...

ਗੀਤਕਾਰ - ਨੇਕ ਬਰੰਗ

04 August, 2009

ਅਮਰੀਕੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ...

..ਅਮਰੀਕਨ ਵਰਤਮਾਂਨ ਵਿੱਚ ਜੀਂਦੇ ਹਨ । ਅਸੀਂ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਆਸਰੇ ਜੀਂਦੇ ਹਾਂ
ਤੇ ਭੂਤਕਾਲ ਤੇ ਝੂਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਨੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਕਾਢ ਕੱਢਕੇ
ਗਰੀਬਾਂ ਨਾਲ ਬੜੀ ਵੱਡੀ ਠੱਗੀ ਮਾਰੀ ਹੈ
। ਮੈਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਜਾ ਕੇ ਅਹਿਸਾਸ
ਹੋਇਆ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤੀ ਤੇ ਬਹਾਨੇਬਾਜ ਲੋਕ ਹਨ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਹਾਰ
ਰੱਬ ਜਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਤੇ ਸੁੱਟਕੇ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਭੱਜਦੇ ਹਨ।

..ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਕਿਰਤ ਦੀ ਕਦਰ ਹੈ ਤੇ ਸਾਡੇ ਵਿਹਲੜਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਂਮਾਂ ਹਨ...

...ਅਮਰੀਕਨ ਅਜਿਹੇ ਵਾਕ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਇਸਨੂੰ ਅਮਰੀਕਨ
ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਐਕਸਕਿਊਜ ਲੈਣਾ (ਬਹਾਨਾ ਬਨਾਉਣਾ) ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਗੋਰਿਆਂ
ਦੀ ਫਿਲਾਸਫੀ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਦਮ ਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਜਿੱਤੋ। ਗੋਰੇ ਜੱਦੋ ਜਹਿਦ ‘ਚ
ਯਕੀਂਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਕ ਵੀ ਅਮਰੀਕਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ
ਜਿਹੜਾ ਇਹ ਕਹੇ ਕਿ ਜੇ ਠੰਡੀ ਜੰਗ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਮਰੀਕਨ
ਚੰਦ ਤੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਗਏ ਹੁੰਦੇ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਜਾਰਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ
ਜਿਹੜੇ ਕਹਿਣਗੇ ਕਿ ਜੇ ਸਾਡੇ ਖਿਲਾਫ ਫਲਾਨੀਂ ਫਲਾਨੀਂ ਸਾਜਿਸ਼ ਨਾਂ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ
ਹੁਣ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਸੀ...

ਧੰਨਵਾਦ ਸਹਿਤ - ਬੀ.ਐਸ. ਢਿੱਲੋਂ "ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ ਅਮਰੀਕਾ..."