ਦਾ 100ਵਾਂ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਾ ਬੜੇ ਜ਼ੋਸ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ
ਅੰਬਰਸਰ ਗਏ ਕਿਸਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪੁਲਿਸ ਵਲੋਂ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਸੋਟੀਆਂ ਤੋੜੀਆਂ ਗਈਆਂ।
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਸਿੱਧ ਕਰ ਵਾਲੇ
ਦੇਸ਼ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਮਜ਼ੂਦਰਾਂ ਅਤੇ ਇੰਝ ਦਾ ਪਿਆਰ
ਵਰਸਾ ਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜ਼ਲੀ ਦੇਣੀ ਹੀ ਇਸ ਦੀ
ਪਛਾਣ ਅਤੇ ਅਤੇ ਇਹ ਅਸਲੀ ਢੰਗ ਹੈ।
ਪਗੜੀ ਸੰਭਾਲ ਜੱਟਾ ਪਗੜੀ ਸੰਭਾਲ ਓਏ
ਆਪਣੇ ਪਿਓ ਦੇ ਉਮਰ ਦੇ ਬੁਜ਼ਰਗਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲਿਹਾਜ਼ ਨਹੀਂਇੱਥੇ ਹੀ ਬੱਸ ਨਹੀਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿਖੇ ਮੁਜ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਹੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਉੱਤੇ
ਵੀ ਪੁਲਿਸ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਦਰਸਾਉਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਜੇ ਜੇਹੜੇ ਸੁਫਨਾ
ਭਗਤ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਉਹ ਸੱਚ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਅਜੇ ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰਸੜਕਾਂ ਉੱਤੇ ਰੁਲਣਾ ਚਾਨਣ ਮੁਨਾਰਿਆਂ ਨੇ
ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਮੁਤਾਬਕ "ਚਿੱਟੇ ਭੰਬੂਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਉੱਤੇ ਕਾਲੇ
ਭੰਬੂ ਆ ਗਏ ਨੇ।" ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ
ਸਾਨੂੰ ਬੋਲਣ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢ ਉੱਤੇ ਰੋਕ ਹੈ।
ਸਾਨੂੰ ਕਹਿਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ।
ਤੁਸੀਂ ਮੁਜ਼ਾਰਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਬੋਲ
ਸਕਦੇ। ਕੀ ਇਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਹੈ, ਇਹੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਹੈ?
ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਅਜੇ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼
"ਚਿੱਟੇ ਭੰਬੂਆਂ" ਤੋਂ ਹੀ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਏ ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੱਲੇ "ਕਾਲੇ ਭੰਬੂ"
ਅਜੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਿਊਂਕ ਵਾਂਗ ਖਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਕਮਿਊਨਸਟ ਪਾਰਟੀਆਂ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਫੋਟੋ ਤਾਂ ਲਈ
ਫਿਰਦੀਆਂ ਨੇ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਉਣ, ਵਿਚਾਰ ਸੰਭਾਲਣ 'ਚ ਅਸਫ਼ਲ ਨੇ।
ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਜਾਂਤਾਾਂ ਦੀਆਂ ਵੰਡੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਸੀ, ਉਹ ਹੀ
ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਫਿਰਕਾਪਰਤ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲ਼ ਗਈਆਂ ਹਨ।
(ਚੋਰਾਂ ਨਾਲ ਕੁੱਤੀ ਰਲੀ ਹੋਈ ਏ)।
ਖੈਰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਹੋਰ ਰੈਲ਼ੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ, ਜੋ ਆਜ਼ਾਦ ਹੈ ਅਤੇ ਭਗਤ
ਸਿੰਘ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਨੇੜੇ ਨਿਭਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗੀ, ਹੈ
"ਬਰਨਾਲੇ ਵਿਖੇ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਰੈਲ਼ੀ", ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ।
ਖ਼ੈਰ ਅਜੇ ਨਾਆਰਾ ਬੁਲੰਦ ਰਹੇਗਾ "ਇਨਕਲਾਬ ਜ਼ਿੰਦਾਬਾਦ", ਜਦੋਂ ਤੋਂ
ਸਮਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਸਾਮਵਾਦ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆਉਦਾ।
No comments:
Post a Comment