ਪਿਛਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਮੋਟਰ-ਸਾਇਕਲ ਦਾ ਇਨਸਰਿਊਰੈਂਸ ਖਤਮ ਗਿਆ ਸੀ,
ਇੱਕ ਦਫ਼ਤਰ ਗਏ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਜੀ, ਸਾਡੇ ਦੂਜੇ ਦਫ਼ਤਰ ਜਾਣਾ ਪਾਉਗਾ,
(ਜੋ ਕਿ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਸੀ), ਫੇਰ ਗਏ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਆਥਣ
ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਕਿਸ ਨੇ ਮਿਲਣਾ ਸੀ, ਖ਼ੈਰ
ਬਾਕੀ ਦਿਨ ਦੇ ਟਾਈਮ ਤਾਂ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜੇ ਆਥਣੇ ਜਾਂਦੇ
ਤਾਂ ਸਭ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਕੱਲ੍ਹ ਆਖਰ ਸੋਚਿਆ ਆਨਲਾਈਨ ਦਫ਼ਤਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਲੱਭੀਏ ਕੰਪਨੀ,
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਈਸੀਆਈਸੀਆਈ (ICICI) ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ
ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਆਨਲਾਈਨ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਫਾਰਮ ਭਰਨ
ਲਈ, ਸੋਚਿਆ ਚਲੋਂ ਫਾਰਮ ਭਰ ਕੇ ਵੇਖੀਏ ਕਿ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਪੈਸੇ ਦੇਣੇ
ਪੈਣੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਤੁਰਦਿਆਂ ਤੁਰਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀ ਮੋਟਰ-ਸਾਈਕਲ
ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ਤ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਦੋਂ ਕਰੈਡਿਟ ਕਾਰਡ
ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਸਮਝ ਗਿਆ ਬਾਈ ਹੁਣ ਗੱਲ਼ ਬਣ ਗਈ ਅਤੇ ਆਨਲਾਈਨ
10 ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਪਰਿੰਟ ਮੇਰੇ ਹੱਥ 'ਚ ਆ ਗਿਆ, ਗੱਡੀ ਹੋ ਗਈ ਫੇਰ ਤਿਆਰ।
ਆਨਲਾਈਨ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕਿੰਨੀ ਸੌਖ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਜਾਣ ਨਾ ਪਿਆ,
ਕਿਤੇ ਬਾਬੂਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣਾ ਨਾ ਪਿਆ, ਕਿਤੇ ਟਾਈਪ ਖਰਾਬ ਨਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ
ਨਾ ਏਧਰ, ਨਾ ਓਧਰ।
ਹਾਂ ਹੁਣ ਭਾਰਤ "ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ" ਆਨਲਾਈਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਸਰਕਾਰੀ ਸੈਕਟਰ
ਹਾਲੇ ਡਰਦਾ ਜੇਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿਣਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਣਾ ਹੀ ਪਵੇਗਾ
No comments:
Post a Comment