ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ, ਮਰਾਠੀ ਅਤੇ ਲੋਕ - ਪੰਜਾਬੀ ਸਬਕ ਸਿੱਖਣ

ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਜੋ ਵੀ ਗਤੀ ਵਿਧੀਆਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,
ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਅਤੇ ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਨਵ-ਨਿਰਮਾਣ ਸੈਨਾ ਵਲੋਂ
ਉੱਤਰ ਭਾਰਤੀਆਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਮਾਰਕੁੱਟ ਅਤੇ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ,
ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਪਿਛੜੇ ਹੋਣ ਦਾ ਦੁੱਖ ਹੈ। ਬਾਹਰੋਂ
ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਵਲੋਂ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁੰਬਈ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦੱਸਣਾ ਅਤੇ
ਲੋਕਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਣਡਿੱਠਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹ ਨਤੀਜਾ ਹੈ,
ਬਿਹਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਮਸ਼ਰੂਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ
ਵੀ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਨਿਕਲੇ ਉਹ ਭਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬੜੀ
ਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਲੈਂਦੇ ਵੀ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਅਕਸਰ ਇਹ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ
ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਖਾਸ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਦੂਜੇ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ
ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲੋਕਲ ਲੋਕਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦਾ
ਖਿਆਲ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ, ਹਾਂ ਭਾਰਤ ਇੱਕ ਮੁਲਕ ਹੈ ਅਤੇ
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਮਰਜ਼ੀ ਜਾ ਅਤੇ ਆ
ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਈਏ, ਉੱਥੇ
ਦੇ ਮਾਹੌਲ ਦਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਫੇਰ ਉਹ ਭਾਵੇਂ
ਭਾਰਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਬਾਹਰ (ਅਮਰੀਕਾ, ਕੇਨੈਡਾ)।
ਮੈਂ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ
ਮੈਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਖੇਤਰਵਾਦ ਦਾ ਹਾਮੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ
ਕਦੇ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਧੌਂਸ ਜਮਾਉਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਜਵਾਬ
ਮਿਲਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਰੱਖਣੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।
ਇਸ ਸਾਰੇ ਮਸਲੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਤੱਥ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਹਨ, ਜਿਸ
ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਬਕ ਲੈਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ,
1) ਮਰਾਠੀ ਦੇ ਨਾਂ ਉੱਤੇ ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਇੱਕਠੇ ਨੇ,
ਭਾਸ਼ਾ ਲਈ ਇੱਕਠੇ ਨੇ, ਉਹ ਹਿੰਦੀ ਪਰੈੱਸ ਤੱਕ ਤਾਂ ਬਾਈਕਾਟ ਕਰ
ਸਕਦੇ ਨੇ, ਸਾਰੇ ਬਿਆਨ ਮਰਾਠੀ 'ਚ ਦਿੰਦੇ ਨੇ, ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਨੇਤਾ,
ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ, ਜਿੰਨਾਂ ਹੋ ਸਕੇ ਹਿੰਦੀ 'ਚ ਬਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਨੇ,
ਹਿੰਦੀ ਪਰੈੱਸ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਣੀ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ?

2) ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ (ਜੋ ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ
ਦਾ ਭਾਗ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭੋਰਾ ਵੀ ਤੰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮੁੰਬਈ ਵੀ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਦਾ, ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਸਿੱਖੀ ਦੀ
ਬੋਲੀ ਦੱਸ ਕੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣਾ ਆਪਣਾ ਧਰਮ ਨਾ ਦੱਸਦੇ। ਓਏ
ਮਰਾਠੀ ਨੂੰ ਸ਼ਿਵ ਸੈਨਾ ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪੰਜਾਬੀ
ਨੂੰ ਕਦੇ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਬੇ ਲਈ ਤਾਂ ਗੱਲ ਹੀ
ਛੱਡੋ, ਕਦੇ ਕਿਹਾ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਹੈ?

3) ਇਹ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਮੁਤਾਬਕ, ਜੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਿਗਾਨੇ ਦੇਸ਼
ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਸਹਿਣਾ ਪਵੇਗਾ ਤਾਂ ਭਾਰਤ 'ਚ ਧੱਕੇ ਖਾਣ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ,
ਅਮਰੀਕਾ, ਕਨੈਡਾ, ਆਸਟਰੇਲੀਆ ਜਾਉ, ਅਤੇ ਗੋਰਿਆਂ ਤੋਂ ਗਾਲ੍ਹਾਂ
ਖਾਓ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਭੱਜਦੇ ਹਨ:-)

ਖ਼ੈਰ ਅਜੇ ਭਾਰਤੀ ਸੂਬਿਆਂ ਤੋਂ ਉਭਰਦੇ ਨੀਂ ਲੱਗਦੇ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ
ਹੀ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜੇਹਾ ਪਿੰਡ ਬਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਡਕਦੇ ਕਦੇ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ
ਕਿ ਕਦੋਂ ਉਹ ਦਿਨ ਆਉਣਗੇ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀਜ਼ਾ ਸਾਰੀ ਦੁਨਿਆਂ
'ਚ ਜਾ ਆ ਸਕਾਗਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਹੁਣ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਲੁਧਿਆਣਾ ਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ,
ਸੱਚੀ ਮੈਂ ਅਫਗਾਨਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਜੇਹਲਮ ਦਾ ਕੰਢਾ, ਅਤੇ ਕਜ਼ਾਕਸਤਾਨ
ਦੀ ਖੁਸ਼ਕ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਵਸਦੇ ਨਖਲਸਤਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੱਡੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਕੇ
ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਰੱਬਾ ਮੇਹਰ ਕਰੀਂਙ