10 July, 2009

ਸਮਲਿੰਗੀ ਆਜ਼ਾਦੀ – ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਭਵਿੱਖ

 

ਪਿਛਲੇ ਹਫ਼ਤੇ ਆਏ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧੀ ਦਿੱਲੀ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਫੈਸਲੇ

ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਰੌਣਕਾਂ

ਲਿਆ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਸਭ ਧਰਮ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰਾਂ (ਜਾਂ ਕਹੋ

ਪਰਧਾਨਾਂ) ਦੇ ਮੱਥਿਆਂ ਉੱਤੇ ਤਿਊੜੀਆਂ ਲਿਆ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ।

ਇਹ ਫੈਸਲੇ ਮੁਤਾਬਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਹਕੂਮਤ ਦਾ ਸਮਲਿੰਗੀ

ਸਬੰਧ ਸਬੰਧੀ ਕਾਨੂੰਨ ਮੁੱਢਲੇ ਅਧਿਕਾਰ (ਨਿੱਜੀ ਆਜ਼ਾਦੀ)

ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸਕਰਕੇ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਵੀ

ਉਮੀਦ ਮੁਤਾਬਕ ਠੀਕ ਸੀ, ਕੋਰਟ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ,

ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਦੋ ਕਾਨੂੰਨ ਸਨ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਉਹ ਵਰਤਦੀ ਰਹੀ ਹੈ,

ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਥਾਂ ਠੀਕ ਸਨ, ਪਰ ਫੈਸਲਾ ਤਾਂ ਇਹ

ਕਰਨਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿਹੜਾ “ਵੱਧ” ਠੀਕ ਹੈ, ਸੋ ਵੀ ਫੈਸਲਾ ਆਇਆ

ਇਸ ਸਭ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਠੀਕ ਕਿਓ ਹੈ।

  ਖ਼ੈਰ ਫੈਸਲਾ ਆ ਗਿਆ, ਉਸ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਨ ਲਈ

ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ (ਜਾਂ ਮੁਖੀ) ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਸਿਰ ਜੋੜ ਕੇ

ਬੈਠੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਾਥ ਲੈਣ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ

ਰਹੇ ਹਨ, ਜੇ ਕਿਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਵੀ ਰਲ ਕੇ ਬੈਠਣ ਤਾਂ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਮੂੰਹ

ਮੱਥਾ ਹੀ ਹੋਰ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ

ਬੇਸ਼ੱਕ ਜ਼ਾਇਜ ਹੈ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦੱਸਣਾ ਪਵੇਗਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ

ਕਾਨੂੰਨ ਮੁਤਾਬਕ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਕਿਸ

ਹੱਕ ਨਾਲ ਖੋਹ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਵਿਚਰ

ਸਕਣਗੇ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਪਰਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਰੈਲੀਆਂ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਹੋਰ

ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਵੀ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਣਗੀਆਂ।

ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮਨੁੱਖੀ ਫੈਸਲਾ ਜਾਇਜ਼

ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਠਹਿਰਾ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ਼ ਇਹ ਕਿ ਹੁਣ

ਤੱਕ ਮਨੁੱਖ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਫੈਸਲੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਮੰਨਦਾ ਆਇਆ ਹੈ, ਕੀ

ਧਰਮ ਬਣਾਉਣਾ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਨਿਯਮ ਹੈ, ਕੀ ਮਾੜੇ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾ

ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਹੈ, ਕੀ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਹੈ,

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮਨੁੱਖ ਹੁਣ ਵੀ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਮੰਨਣ

ਵਾਲਾ ਗੁਲਾਮ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ

ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਹੋਵਾਂ, ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਜਾ ਸਕਦਾ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਮਲਿੰਗੀ ਸਬੰਧ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ

ਲੋਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ। ਚੰਡੀਗੜ੍ ‘ਚ ਖ਼ਬਰ ਮੁਤਾਬਕ

ਕਰੀਬ 1200 ਅਜਿਹ ਜੇੜੋ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਲੀ ਅਤੇ

ਪੰਚਕੂਲਾ ਦੇ ਜੋੜੇ ਅੱਤ ਹਨ।

ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਦੁੱਖ ਇਸ ਗੱਲ਼ ਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਭਲਕੇ ਮੈਂ

ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਵੀ ਤੁਰ ਫਿਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ

ਕਿ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਹੁਣ ਯਾਰ-ਯਾਰਾਂ ਨਾਲ

ਕਿਰਾਏ ਉੱਤੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਉੱਥੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ

ਇਸ ਨੂੰ ਗਲਤ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਣਗੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹੁਣ

ਲਿਵ ਐਂਡ ਰੀਲੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਨ।

ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਔਖਾ ਲੱਗੇਗਾ ਹੀ

ਜੋ “ਯਾਰ ਹੁੰਦੇ ਵਾਂਗ ਭਰਾਵਾਂ ਦੇ” ਨੂੰ ਗਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਥੱਕਦੇ,

ਭਲਕੇ ਉਹ ਸ਼ਰਮ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਗੇ ਦੱਸ ਲੱਗਿਆ

ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿ ਖ਼ਬਰੇ ਕੋਈ

ਉਹ “ਯਾਰ” ਨਾ ਸਮਝ ਲਵੇ।

ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਤਾਂ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਦਾ ਕੋਈ ਬਦਲ

ਨਹੀਂ, ਇਹ ਤਾਂ ਪੂਣੇ ਵਰਗੇ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਜਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ

ਸਭ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ‘ਚ ਵੀ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲੇਗੀ, ਪਰ

ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਔਖਾ

ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਗਲੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਵੀ ਕਿ

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ “ਸਾਡੀ ਬਾਈ 25 ਸਾਲ

ਯਾਰੀ ਰਹੀ ਤਾਂ” ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਾ

ਸਮਝਿਆ ਕਰਨ…

1 comment:

Anonymous said...

ਸਮਲੈਂਗਿਕਤਾ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਨਹੀਂ, ਕੁਦਰਤੀ ਹੈ। ਰੱਬ ਨੇ ਬਣਾਇਆ!